Ik weet niet of je ziet
Dat ik zo nu en dan een traantje wegpink
Dat ik soms niet vrolijk ben
Maar ik wil zeggen dat ik gelukkig ben
Dat ik het wel red
De tranen die ik huil zijn niet alleen van verdriet
Na je dood veranderde er langzaam iets in mij
Het laagje schild dat mijn emoties beschermde
Is een stukje dunner
Ik kan gaan huilen om geluk
Om de pijn die ik voel
Maar ook om helemaal niets
Het gevoel van leegte
Ik probeer de leegte goed te plaatsen
Niet geheel op te vullen
Want dat zal toch niet lukken
Die leegte zal ik mijn hele leven voelen
Als ik ga trouwen, mijn kindje krijg
Of je gewoon hard nodig heb.
En die leegte kan niets of niemand opvullen