Misschien heb je gelijk,
door te zeggen dat ik onzeker ben.
Al denk ik niet echt,
dat je me al zo goed kent.
Want als er een ding is,
waar ik heel zeker over ben,
is dat mijn liefde voor jou.
En waar ik nog zeker van ben,
is dat ook jij nog van me houd.
Ik zal voor jou terug prettigere
gedichten schrijven, zoals je vraagt.
Want mijn hoop is en blijft,
dat je voor altijd bij me zal blijven.
Mijn hart heb je, en 't blijft je trouw.
En als het aan mij ligt,
vraag ik je terug, wil je worden, mijn vrouw.
Maar als je hart voor me gestolen blijft,
hebben zelfs de mooiste woorden weinig zin.
Dus laat me terug in je hart. TOE?
Net zoals helemaal in 't begin.
Dan zal mijn onzekerheid verdwijnen,
en de zon weer voor altijd schijnen