Stem uit het verleden
De stem
Raakte mijn oren
Verstarring
Ik wilde het niet horen
Een rilling over mijn rug
Haren gaan overeind
De stem
Als een nare herinnering
Kruipend uit de duisternis
Van het verleden
Dacht dat ik het was vergeten
Hoe minder waar
De stem
Diep geworteld in mijn pijn
Herkenbaar uit duizenden
Liet mij vandaag
Weer even ontwaken
Uit de diepste spelonken
Jij herkende mij niet
Maar ik zal jou
Nooit vergeten
De stem....
*Cheseri*: | Vrijdag, maart 26, 2004 09:24 |
erg mooi geschreven, sterkte, liefs, pricilla.. |
|
Sweet love: | Donderdag, maart 25, 2004 23:50 |
Sterkte ... Machtig mooi gedicht ... XXXXX en knuffff Groetjes van Wim |
|
Auteur: meiske | ||
Gecontroleerd door: maneschijn | ||
Gepubliceerd op: 25 maart 2004 | ||
Thema's: |