Leeg lijken mijn gedachten
wanneer ik een beslissing moet maken
waarvan het antwoord al bekend is..
De oplossing is zó dichtbij
en het is aan mij om deze te beamen
en het gebrokene te laten helen..
En toch,..
blijft het te geven antwoord
waarmee ik de stilte moet verbreken
onuitgesproken,
door mijn innerlijk verzet
tegen het juiste...