de natuur heeft zijn mooiste deur weer geopend
de lente verklamt zich weer om mij heen
zittend in mijn tuin
luisterend,
naar de zweevende stilte van onzichtbaar water
dat langzaam in de lucht voorbij zeild
en plaats maakt voor het meisje van vuur
die daadkrachtig aanduid dat zij de machtigste is
zij laat de schaduw al dansend kleiner woorden
zorgt voor verlichting in ons hart
geeft moederlijke warmte
ruikend,
aan de jasmijne geur van bloemen
en honing van de zoemende bij
die de bedwelmende geur van auto's en fabrieken
in de ontweetentheid laaten zakken
kijkent,
hoe de vogels fier en vrolijk zingend
in de lucht ronddwarrelen
heb mijn klok gepakt
de wijzers stop gezet
de batterij er uit gehaald
maar wat ik ook doe
de tijd tikt door
helaas