Voor ieder mens is het leven wel eens zwaar.
Voor ieder mens is dat geen prettig moment.
Een wolk die niet de kracht heeft om de regen te behouden,
Laat zijn tranen over ons heenvallen zoals een bombardement.
Dan is het leven even niet meer leesbaar,
Je eigen ik niet meer kunnen herkennen.
Het enige wat je dan zou willen,
Is zo hard mogelijk uit je lichaam wegrennen.
Wegrennen zodat niemand je kan inhalen.
Wegrennen om even alleen te zijn.
Even geen spanning in je lichaam door verdriet.
Even alleen maar leven met geluk en zonneschijn.
Luijkx: | Zondag, juni 20, 2004 19:21 |
Zo herkenbaar... Ik ren wel 'ns weg uit mijn eigen lichaam.. Alles even laten rusten, mijn gedachten op een rijtje zetten, zodat ik de tegenslagen even kan verwerken en er daarna weer tegen aan kan! Heel mooi :D |
|
m.s: | Woensdag, april 14, 2004 21:14 |
hey bertje je gedichten maken een hoop los, zoals je wel ziet aan je reacties. met jouw verhaal in mn achterhoofd, en het lezen van weer zo'n herkenbaar gedicht, kan ik alleen maar zeggen, GEWELDIG! x mariekex |
|
Caroline van Geel: | Maandag, april 12, 2004 21:20 |
Mooi geschreven, maar ik zal nooit van mezelf weg rennen. Liefs caro |
|
Erna S: | Maandag, april 12, 2004 18:48 |
Wegrennen kan niet,maar zou best fijn zijn, leven met geluk en zonneschijn. liefs Erna |
|
*Mukje*: | Maandag, april 12, 2004 17:00 |
In een woord "PRACHTIG" mAAR WE BLIJVEN MET ZIJN ALLEN VECHTEN.... liefs |
|
flammie: | Maandag, april 12, 2004 14:11 |
precies hoe ik me nu voel mooi en herkenbaar geschreven xx flammie |
|
maria : | Maandag, april 12, 2004 13:33 |
...........herkenbaar zoeken naar stiltebalans en daarna gluurzichtig kijken naar nieuwe kans liefs, maria |
|
lommert: | Maandag, april 12, 2004 12:32 |
kom op , schouders eronder, als we allemaal zo denken..maar even....ok je willemmien |
|
lepapillon: | Maandag, april 12, 2004 10:22 |
is een mooi gedicht van je en bedankt voor je reactie weet wel dat er meer rupsen zijn maar zij is de enige vlinder voor me | |
Black Lord: | Maandag, april 12, 2004 10:13 |
Mooi gedicht. Een beetje herkenning. Maar heeft weg rennen zin.? Het leven haalt je toch telkens weer in. Dan zal de pijn er twee keer zo groot om zijn. Groetjes Wim |
|
Auteur: Bert Vos | ||
Gecontroleerd door: christina | ||
Gepubliceerd op: 12 april 2004 | ||
Thema's: |