Vannacht zag ik de sterren,
zo licht en zo dichtbij.
Ik fluisterde wat woorden,
van herinnering in mij.
Het duister bleef maar zwijgen,
maakte geen geluid.
Ik bedacht het vaker,
maar nooit sprak ik het uit.
Maar vannacht liet ik het klinken
zoals ik eerder nog niet deed.
Nu hoor ik slechts een zachte galm,
met de betekenis van gemis.
Roger Bamps: | Vrijdag, juli 02, 2004 02:46 |
Wat schrijf je toch betoverend Marije, voor mij steeds weer een genot om jouw gedichten te lezen. Liefs, Roger. |
|
will hanssen: | Woensdag, april 14, 2004 20:25 |
mooi beschreven. Doet me denken aan mijn gedicht "ONTWAKEN" liefs, Will |
|
bent: | Woensdag, april 14, 2004 13:57 |
fraaai... | |
Oorlam: | Woensdag, april 14, 2004 13:37 |
sterk! | |
P!nk Lady: | Woensdag, april 14, 2004 13:07 |
Fantastisch neergezet meiz!! Kuzz!! |
|
Zilke: | Woensdag, april 14, 2004 12:57 |
erg mooi! | |
*Cheseri*: | Woensdag, april 14, 2004 12:52 |
*stilte...* mo0j gdaan! liefs.,. |
|
Auteur: MarijeL | ||
Gecontroleerd door: Frummel | ||
Gepubliceerd op: 14 april 2004 | ||
Thema's: |