Tijd om met elkaar te spreken,
Om het zwijgen te doorbreken.
Je kent me,
Ja, je kent me.
Ik zei al als kleine jongen,
Rudolf, wees er van doordrongen.
Dat ik steeds in de buurt ben.
Vriend, Ik heb je nooit vergeten,
Altijd zal ik om je roepen.
Als de angsten aan mij vreten.
Ik kom als jij dat wil.
Er valt een zwarte schaduw,
En geen mens die daar voor open staat.
Men volg de rattenvanger die straks fluitend naar de afgrond gaat.
Er valt een zwarte schaduw.
Het is 5 voor 12,
Het uur der waarheid slaat.
Zal de wereld exploderen,
Kon ik maar het onheil keren.
Maar ik mag niet reageren,
Mijn handen zijn gebonden.
Weten dat we aan de rand staan,
Van de gapende ravijnen
En dan mag Moos aan de kant staan.
Die aanblik maakt me ziet.
Er valt een zwarte schaduw.
En de liederen klinken koud en schril,
De duivels gaan ontluiden.
Maar men hoort slechts wat men horen wilt.
Er valt een zwarte schaduw.
Het is voor 5 voor 12,
Waarom wordt het nu stil?
Wat weer houd je nog,
Dit is het ogenblik.
Grijp naar de macht,
Dit is je roeping.
Er valt een zwarte schaduw.
Die langzaam naar de afgrond gaat.
De duivels gaan ontluiden,
Die kan de vrede samen aan.
Er valt een zwarte schaduw,
Deze regel zal de ondergang weerstaan.