Een mens is als een blad in de wind
Zij vallen op de grond
zijn nog groen, lijken gezond
gaan dan een eigen leven beginnen
zij dwarrelen wat rond,
huppelen nu speels mee in de winden.
als vrolijke blije kinderen
spelen krijgertje om elkaar
heen en weer
en draaien maar.
Als de wind wat rusten wil
wachten zij heel stil
totdat hij weer blaast
de bladreen door straat
en heg heen jaagt.
Hij speelt zijn machtig spel
met de al die bladeren wel
sommige snel bruin en besmeurd
dat is zo gebeurd.
Ze waaien in goten en sloten
zijn overgeleverd aan hun natuur
zij waren, maar heel even
groen, geurig en puur.
Het geheimenis van het leven
sommigen zijn er maar heel even
gehaat, geliefd of bemind
een mens is soms als een blad in de wind.