Mensen kijken me aan,
met in hun ogen
gevaarlijke blikken
In een moment van pure angst
blijf ik verstard staan
Een sinister gelach
weerklinkt door het duister
Mijn geroep in het donker,
vervaagt als een angstig gefluister..
Ik loop en loop
de angst is groot.
Ik schreeuw.., en, ineens ,
ben ik wakker
met een veilige arm
om me heen,
stevig en steeds strakker
de angst zakt weg
en ik voel me weer
veilig en warm..en
gekoesterd
The Bandit 22-04-2004