Laat mij maar alleen
al heb ik je nodig
ik ben overbodig.
Laat mij maar alleen.
Ik ben een steen
afkerig van cement
de samenhang ontwend.
Ik ben een steen.
Mijn woorden zijn lucht
ze raken geen kant
en keren geen wal.
Mijn woorden zijn lucht.
Ik reis niet, ik vlucht
zonder een zinvol doel
niet wetend wat ik voel.
Ik reis niet, ik vlucht.
Mijn leven is onwaar
van niets ben ik de bron
een schaduw zonder zon.
Mijn leven is onwaar.
Verlaat mij nu maar
ik ben wereldvreemd
van alles ontheemd.
Verlaat mij nu maar.
Van mij geen gerucht
geen stem meer die ik ken
omdat ik verloren ben.
Van mij geen gerucht.
Ik slaak een zucht
het einde is nu in zicht
mij blijft geen gewicht.
Ik slaak een zucht.
Auteur: Anton van Amerongen | ||
Gecontroleerd door: Dodo | ||
Gepubliceerd op: 14 mei 2004 | ||
Thema's: |