Tijd in ver verleden
draagt stilte diep
Plassenrood, wonde diep
keert angst leven
Duivelin of heks ’t is om het even
Woordeloos is afscheid zonder tijd
levens lang gegeven
Pieken en dalen
geen zee te hoog
ze boog het hoofd
haar blanke trots lag bloot
tot, het zwaard doorkliefde
Mandrode - zwarte haren
Het hoofd
van romp gescheiden
Veroordeeld
doch niet gebroken
Woordeloos afscheid, ze is niet meer
Toch leeft ze voort
In eeuwig licht
Arie
Marina van Vledder: | Woensdag, februari 25, 2009 20:11 |
t blijft een mooitje, wat je al niet op de voorpagina tegenkomt! kus. |
|
Irdana: | Zaterdag, mei 15, 2004 13:41 |
hier schieten woorden mij tekort bij dit gedicht waar ik stil droef en triest van word droevig mooi verwoord Groetjes, Irdana |
|
Benjamin de Rooy: | Zaterdag, mei 15, 2004 11:46 |
dit is gewoonweg schitterend....verdere woorden zijn overbodig. | |
~Marina~: | Zaterdag, mei 15, 2004 10:53 |
*stil* |
|
Jannie Hoogendam: | Zaterdag, mei 15, 2004 09:35 |
...en ik ben sprakeloos!!! Gewoon WAUHH! xxx Jannie |
|
sunset: | Zaterdag, mei 15, 2004 07:19 |
Droevig woordgespeel, met tranen wenend in woordeninkt, de druppels van hart breng je verdriet en eenzaamheid hier over ben je niet eenzaam in je smart. Liefs / sunset |
|
christina: | Zaterdag, mei 15, 2004 01:02 |
prachtige woorden ook al is de titel "woordeloos" knuffie christa |
|