Als vanzelfsprekendheden verdwijnen,
blijft alleen de angst over,
blijft alleen de pijn over,
de honger naar het opnieuw reiken
en bereiken van een vanzelfsprekend iets
dat niet langer vanzelfsprekend lijkt
en dat haast als een onhaalbare bestemming
voor je uit ligt te staren.
Je kan erover dromen,
maar het lukt je niet om ze vast te grijpen
en hevig tegen je aan te drukken.
De vanzelfsprekendheid lijkt verder weg dan ooit tevoren,
ze is je gewoon ontvreemd.
De vanzelfsprekendheid is je
gewoon
ontvreemd.