Zoveel geluiden rond me en toch waren men gedachten ver weg ...
Ik herkende mezelf niet meer en dacht dat ik voor eeuwig verloren gelopen was ...In men gedachten zo ver weg ...
Het was donker en kil en steeds deed ik dezelfde weg...
een pad met geen einde..koud,donker en helemaal aleen...
Ik kwam obstakels en moeilijke putten tegen en hield het niet lang meer vol...
Toen plots Ik het gevoel had, het gevoeld dat ik een lange tijd nietmeer gevoeld had... Ik heb het pad breder zien worden door zijn woorden... het werd warmen als hij mee aanraakten...en het werd terug licht toen hij me aankeek.. en ik herkende mezelf toen hij zei dat hij van me hield...

Ik zie u doodgraag Niels