jij bent anders..........
Mijn zoon , een opgroeiende puber
van bijna 15 jaar.
Hij heeft veel vrienden en vriendinnen
en 1 van die vriendinnen , blijft hij beminnen.
Dat is zijn vriendin,waar hij dol verliefd op is.
En zij hebben het zo jong al , elkaar 1 dag niet gezien wat een gemis.
Twee weken geleden staat er een jongen voor onze deur,
hij is de oudere broer van 1 van zijn vrienden.
Hij wil graag een gesprek met mijn zoon,
ik vraag hem waarom , hij kwam bij ons nooit thuis.
Hij vertelde mij , ik ben wat anders dan de anderen,
ik wil graag praten met Uw zoon William.
Oke ik ga hem roepen , en ze gaan samen naar buiten,
en dwalen een beetje rond door het dorp langs de stoepen.
Het duurde mij te lang en ik ging kijken waar zij waren gebleven,
die jongen wilde een antwoord van mijn zoon , want hij was de jongen van zijn leven.
Mijn zoon William vertelde hem , ik heb geen gevoelens voor jongens,
en je weet ik heb al een lange tijd een vaste vriendin.
Hij verklaarde dus zijn antwoord , mijn zoon William,
hij ging er verder niet op in.
Maar die andere jongen kreeg dus klaarblijkelijk niet zijn zin.
ik heb ook nog even met alle twee gepraat,
maar dat bood ook geen hulp , het heeft niet gebaat.
De jongen is vertrokken en niet meer gezien.
Hij was radeloos om afgewezen te worden,verliefd dus heel heftig,
Maar mijn zoon William zei , mam wat moet ik er toch mee,
ik zei tegen hem , je was duidelijk en het is zowel oke.
Hij moet er mee leren leven , en een andere partner zoeken
jij hoeft hier niet dwangmatig voor te boeten.
De volgende dag , `s middags gaat de voordeur bel,
ik kreeg een verhaal te horen het leek wel een hel.
Hij is die bewuste avond weggegaan op zijn fiets,
mobiel uit , slaappillen mee , gestolen van zijn moeder.
En fietste en fietste een eind van het dorp weg,
iedereen begon hem te missen in de omgeving ,
De jongen is zover gegaan dat hij een leven zonder mijn zoon niet meer aan kon ,
en wilde uit dit leven vandaan.
Na zijn lange fietstocht is hij de pillen gaan innemen,
en zijn fiets gestald tegen de railing van het viaduct,
Hij is eraf gesprongen , maar wat hij wilde is niet gelukt.
Nu verblijft hij met ernstig letsel , en een gebroken rug in het ziekenhuis.
Wat een jonge knul als hem niet bezielde , het is ons een vraag,
maar hij leeft nog , maar beantwoord niet deze vraag.
Hij wilde mijn zoon William,
maar William zag dit echt niet zitten.
Mijn zoon is nu stil en terug getrokken ,
was hij anders nooit.
Hij was altijd vrolijk,opgewekt en veel humor,
maar dit mag hem geen schuld gevoel geven,hij heeft dit niet gedaan.
Die andere knul is zelf op het viaduct gaan staan.
hij heeft geen moeite gehad en liet geen traan.
Hij vecht niet echt verder voor zijn herkansing voor een levensbestaan.
Hij wil mijn zoon en daar is het hem om begaan.
Ik neem mijn zoon , nu even zoals hij nu is,
wat baldadiger , een verwerkings proces,
dat het zijn schuld niet is.
Mijn zoon is echt een sterke knul,
hij slaat zich hier wel weer door,
Maar wat kan een ander je soms aandoen , dat je verdwaald op je eigen levensspoor.
Lieve William je moeder is er 24 uur per dag voor jouw,
dat weet jij ook , en je vriendin Barbara ook,
Laat die jongen zijn probleem zelf verwerken en zien dat hij hersteld,
Hij heeft dit zelf gedaan , zijn lichaam vernield met eigen GEWELD.
Voor mijn zoon William , waar ik zielsveel van hou.....
William je weet het ik ben er als je mij nodig hebt.
Liefs je moeder............Yvonne