Ik blijf ongehoord
omdat ik in stilte schuil.
Je kan me niet troosten,
omdat ik verberg dat ik huil.
Ik blijf verscholen in donker,
en verberg me voor het licht.
Ik kan mezelf niet tonen,
zelfs niet meer in de woorden van mijn gedicht.
~Dicht geklapt~
31 - 05 - 2004
~Miriam~
Huting: | Maandag, mei 31, 2004 20:21 |
Als je zelf in de schaduw blijft staan kan de zon je nooit bereiken toch? Dus kom op en durf een arm om je schouder te vragen... Liefs, Doortje |
|
*Shanti*: | Maandag, mei 31, 2004 16:38 |
Uithuilen en doorgaan....? Sterkte, namasté, Shanti |
|
will hanssen: | Maandag, mei 31, 2004 15:19 |
En tóch is dit een prachtig gedicht!!!! Eens wordt het wel weer licht!!!! Liefs, Will |
|
Auteur: Rimjam | ||
Gecontroleerd door: Carama | ||
Gepubliceerd op: 31 mei 2004 | ||
Thema's: |