Met jouw mooie bruine ogen
Kijk je mij bedenkzaam aan
Zoekend naar een antwoord
Dat verloren is gegaan
We hoeven niets meer uit te leggen
Er zijn geen woorden, en geen zinnen
Om te beschrijven wat we voelen
Voor elkaar, zo diep van binnen
Toch is dat geen garantie
Voor een lang, gelukkig leven
Al is dat nu het enige
Wat ik je zo graag zou willen geven
Daarom huil ik stille tranen
In het donker van de nacht
Zoekend naar het antwoord
Dat jij van mij verwacht
De manier waarop jij mij vasthoudt
Is niet te evenaren
Je handen teder strelend
Je gezicht verborgen in mijn haren
De liefde die wij samen deelden
Zal nooit uit mijn hart verdwijnen
Jij hebt de wolken weggejaagd
En de zon weer laten schijnen
Hoe moeilijk het nu ook is
Laat de pijn je niet verblinden
Dit is de enige manier
Om onszelf weer terug te vinden
Dan pas heeft het juiste antwoord
Op de volgende vraag weer zin
Is dit nu het begin van het einde
Of het einde van het begin?