Er stond een gezamenlijke speeltoren
Op de koer van het appartement gebouw
Wij hadden er een leven naar behoren
Tot op die dag van die afgescheurde mouw
Björn toen als kleuter het haantje te voren
Hing er hoog te bengelen aan het getouw
Tot een vallende kleuter hem liet horen
Neer geworpen, door het kind van de buurvrouw
Dat kind had Björn die dag meer dan pijn gedaan
Vooral toen die politie er kwam bijstaan
voor hen zou het onze Björn zelf zijn geweest
Wij waren bedeesd, de dader vierde feest
Toch staat Björn na veel jaren weer bovenaan
Hij bleef door het leven eerlijk verdergaan
Terwijl het andere kind met zijn kompaan
Nu en reeds meermaal de cel is ingegaan
Wie van hen in dit verhaal is de kwelgeest
Ik zeg de politie natuurlijk het meest
Zij trekken niet enkel partij voor het beest
Maar blijven bij uitspraak,ook niet bij hun leest