nog steeds onbeantwoord
ver weg zit je dan
denkend dat je niets anders kan
waarom telkens die onzekerheid?
waarom telkens die drukte om verliefdheid?
ik zie je graag en dat weet je al te goed
maar hou me gesloten en dat vraagt steeds meer
moed
ik wilde dat dit anders zou verlopen
maar haat het als je weer leugens zit te verkopen
zogezegd om mij niet te willen kwetsen
maar dit alles slaagt in mij op
en uiteindelijk word het te veel en zet ik onze
relatie stop
dan komen weer die tijden
dat ik onze liefde niet wil scheiden
ik begin je weer te missen
en kan je niet uit mijn geheugen wissen
je probeert ondertussen mijn vertrouwens terug te
winnen
waarom zouden we dan niet opnieuw beginnen ?
de twijfels komen weer opdagen
maar dit geeft me weer die onbeantwoorde vragen
het word eens tijd voor een afscheid-liefdes brief
want ik was al die tijd veel te naïef...
=> eens een bedrieger, altijd een bedrieger