Het leven is mooi, mooi in al haar facetten.
Soms wat minder, maar het blijft mooi.
De sterren vervagen alweer als ik hier zit,
Hier zit te genieten, te genieten van het leven.
Het is fijn om de zon weer eens te zien opkomen,
Fijn om weer te genieten van het begin van de dag,
Het begin van een nieuwe dag,
Een dag vol nieuwe kansen en mogelijkheden.
Hier is het mooi, hier voel ik me gelukkig,
Tussen de eerste vogels van de dag,
Die langzaam aan hun ode beginnen,
Hun ode voor de dag.
Dadelijk zullen ze wederom uitvliegen.
Het is nog een beetje kil,
Maar dat zal dadelijk overgaan,
Overgaan in alweer een mooie lentedag,
De lente die de zomer aankondigt.
De lucht is helder en de eerste zonnestralen
Beginnen door te schemeren.
Het is mooi om te leven,
Het is fijn om te genieten,
Genieten van de kleine dingen,
De dingen die het leven juist zo mooi maken.
Veel kun je kopen, maar niet dit geluk,
Niet dit mooie geluk.
Het geluk om samen met de vogels de dag te zien beginnen.
De rest zal ik niet meemaken, want ik ga slapen.
Het is een lange nacht geweest, een vermoeiende nacht.
Maar door dit, het samenzijn met de vogels,
De zon, de laatste sterren,
Zal ik gelukkig zijn,
Gelukkig gaan slapen, en dromen over hoe mooi het leven is,
Dromen over haar, die mij zo begeert, die ik zo begeer,
Want voor haar is dit.
Om haar te laten weten, wat voor mij echt geluk betekend.
Het geluk dat je niet kunt kopen, alleen beleven.
De rust…
Ooit hoop ik hier met haar te zitten,
In de hoop dat ze hier ook haar geluk zal vinden.
Hier met de vogels en mij.
In de hoop dat ze hier haar rust zal vinden,
Samen met mij, gelukkig zijn, en blijven, tot het eind der tijden.
Ik hou van jou, vergeet dit niet.