ik was weer even terug
het voelde zo echt
zag je bleke gezicht
voelde je koude handen
zie weer hoe ik tegen mijn tranen vecht
ik durfde niet
om dichterbij te komen
zolang ik niet naar je toeging
zou er geen afscheid zijn
maar dat was alleen in mijn dromen
het afscheid was al begonnen
bij het slaken van je laatste zucht
je vechten was op
je kracht was je verloren
alles dreef langzaam mee in de lucht
heb je niet meer kunnen zien
kon niks meer tegen je zeggen
schuldig is wat ik me voel
verdriet blijft hangen
omdat ik me er niet bij neer kan leggen
had ik nog maar...
had ik toen maar niet....
elke keer denk ik terug
aan ons laatste moment
en dat doet me verdriet
ik kon het niet aanzien
je keek me zo intens verdrietig aan
kreeg geen woord over mijn lippen
voelde mijn tranen omhoog komen
ben toen je kamer uitgegaan
wilde niet dat je me zag huilen
durfde toen niet meer naar binnen
ik voel me nu schuldig
dat ik niet sterker was
en mijn angst en verdriet heb laten winnen
nog steeds zie ik je ogen
woorden stonden er in geschreven
het was de laatste keer dat ik je zag
zal nooit weten wat je me wilde zeggen
oh, was ik toen maar gebleven....
23-06-2004
Irdana: | Woensdag, juni 23, 2004 21:06 |
het levens lot had het zo voor bestemd maar hij zou vast niet willen dat jij verdrietig bent liefs en een troost knuffel van mij Irdana | |
westland: | Woensdag, juni 23, 2004 14:42 |
heel mooi geschreven jans,ben het met lovegirl eens.ik weet hoe blij hij was dat hij je zag.en wat zijn oogopslag zij weten we een hele boel.maak je daar maar niet druk om,laat het gaan dat schuld gevoel dat is niet nodig.je weet hoe gek hij op je was. je ouders. | |
maria : | Woensdag, juni 23, 2004 10:57 |
angst om te verliezen geeft verdriet immens doet je beslissen vanuit voel intens het is en blijft de liefde die jij zag in ogen warmte genezijde ster jouw tranen zal drogen troostknuffie en liefs, maria |
|
Boudaatje: | Woensdag, juni 23, 2004 10:20 |
heel het gedichtlang kreeg ik rillingen, zo herkenbaar, maar weet schuld moet je niet voelen, niemand kan altijd sterk zijn, en wat hij of zij je wilde vertellen, wel ik ben het zeker dat jouw hart het al weet. veel sterkte |
|
lovegirl: | Woensdag, juni 23, 2004 09:34 |
lieverd wat hij jou had willen zeggen dat mijn kleine meisje wat hou ik veel van jou wat er ook met me zal gebeuren blijf me altijd trouw nu ik er niet meer ben toch hou ik boven in de lucht nog veel van jou kusjes veel liefs lovegirl |
|
bieke: | Woensdag, juni 23, 2004 09:28 |
Een ingerijpend gedicht verdriet voelbaar aanwezig. Liefs Bieke, |
|
bluebird: | Woensdag, juni 23, 2004 09:26 |
een mooi en een aangrijpend gedicht. vol gevoel, ik lees jou verdriet in dit gedicht als of ik het zelf voel. lieve keiko veel sterkte. en een knuff. van Bluebird |
|
Fri.. : | Woensdag, juni 23, 2004 09:19 |
:( .. ik weet niet hoe het voelt, maar het lijkt me niet leuk. Maar als je had gebleven, wat had je willen vinden? .. liefs , frida |
|
Auteur: keiko | ||
Gecontroleerd door: Firebolt | ||
Gepubliceerd op: 23 juni 2004 | ||
Thema's: |