Ik verlies elke keer,
Opnieuw en opnieuw, heen en weer.
Ik ben verliefd op een vrouw,
Waar ik op een speciale manier enorm veel van hou.
Maar ze slaagt me weg, als een pluim in de wind,
Het is precies of ik dit heb verdient.
Ik weet niet wat ik verkeert heb gedaan,
Want ze ziet me toch niet staan.
Elk woord die ik zeg,
Slaat tegen een muur van afkeer,
Het is misschien het beste dat ik me erbij neerleg,
Voor ik de afrond zie , waar ik in val,
Niet opnieuw, niet nog een keer..
De stenen bunker staat al klaar,
Ik zit er bijna in,
nog een enkel gebaar,
en ik ben weg.....