‘s Morgensvroeg
maar ik verwacht
je telkens weer
het gestommel
van de laatste dagen
zit in mijn oor
en dan wieg ik
heen en weer
je zoete kop
in mijn schoot
je drukt hem neer
ik heb mijn grens bepaald
en denk niet meer
maar ween
erna
Hans Winter: | Donderdag, juli 22, 2004 21:16 |
gemis is het verstilde klokgetik, een stem, wat stappen, dat al wat zo zeer gewend van je korte dagen was. kus op je oor, hans |
|
Hermans Dirk: | Donderdag, juli 22, 2004 19:53 |
Prachtig | |
wijnand.: | Donderdag, juli 22, 2004 15:53 |
Prachtig | |
jazzzz: | Donderdag, juli 22, 2004 14:15 |
prachtig verwoord, raakt tot op het bot.. liefs, |
|
Green eyes: | Donderdag, juli 22, 2004 11:06 |
Een droevig schrijfsel is dit wel. liefs Marina |
|
de niftert: | Donderdag, juli 22, 2004 10:03 |
soms is dat nodig. helemaal niet erg | |
Oorlam: | Donderdag, juli 22, 2004 09:43 |
wonderlijk mooi weer, je laatste paar gedichten vind ik van een buitengewone schoonheid (maar vraag me niet waarom:-) het is zo! |
|
Auteur: Erna Muermans | ||
Gecontroleerd door: Frummel | ||
Gepubliceerd op: 22 juli 2004 | ||
Thema's: |