vervolg je weg
met opgeheven hoofd
ook al hebben ze even daarvoor
je van je glimlach beroofd
geef ze niet het plezier
dat ze je verdriet hebben gedaan
laat maar aan ze zien
dat je veel sterker in je schoenen bent gaan staan
het plezier voor hun is snel weg
als je laat zien dat ze je niet raken
dan zullen ze op den duur
hun pesterijen wel gaan staken
zelfs niet reageren
gewoon hoofd omhoog en lopen
het zal niet altijd makkelijk zijn
maar ze zullen je steeds minder klappen verkopen
en de dag zal dan komen
dag je langs ze gaat met een grote lach
dat is het begin van een nieuw leven
beginnende op die mooie dag...
27-07-2004
westland: | Dinsdag, juli 27, 2004 10:50 |
heel mooi geschreven jans,zijn het helemaal met je eens.want het is echt waar zoals je het beschrijft.je ouders. | |
melissa18: | Maandag, juli 26, 2004 16:11 |
heel moi geschreven echt helemaal waar toppie dikke knuffel |
|
Wendy Hoos: | Maandag, juli 26, 2004 16:02 |
Heel mooi verwoord.. wou dat ik dat ook gedaan had in mijn schooltijd. | |
Irdana: | Maandag, juli 26, 2004 15:58 |
goed verwoord !kijk even in je mail box liefs irdana | |
Auteur: keiko | ||
Gecontroleerd door: benji | ||
Gepubliceerd op: 26 juli 2004 | ||
Thema's: |