Moeder ?
Soms schrik ik me rot
Als ik in de spiegel kijk
Ik zie dan trekken van mijn moeder
En ik wil niet dat ik op haar lijk
Toen mijn vader overleed
Sloeg mijn moeder aan het drinken
Ik heb nog nooit van mijn leven
Een mens zo diep zien zinken
In plaats van een halve wees
Stond ik ineens helemaal alleen
Want om nou te zeggen dat ik een moeder had
Nou nee, die had ik dus geen
Ze was er wel
Maar ook weer niet
Wat een ellende
Wat een verdriet
Ik kan me niets leuks herinneren
Zelfs geen woord van houden van
Hoe kan een moeder nou zo zijn
Ik snap maar niet hoe dat in godsnaam kan
De schaamte heeft jaren overheerst
Mijn moeder heeft me veel pijn gedaan
Zoals mijn moeder was, word ik nooit
Ze heeft nooit voor mij klaargestaan
Onbegrijpelijk voor wie dit niet kent
Mensen geloven mij vaak niet
Alleen ik kan voelen wat ik toen voelde
En geloof me, het deed me veel verdriet
*** Lia ***
Hans Winter: | Woensdag, juli 28, 2004 21:51 |
* mijn schaamte om het samen gezien zijn zoals wij waren, deed mij liever zwijgen dan ik mij voor ogen hoopte te krijgen. * hans |
|
Tommie3993: | Woensdag, juli 28, 2004 19:16 |
Alles is gezegd, ik kan je alleen maar even in gedachten vasthouden , blij dat je het ziet, dat je zelf wel weet, wat moeder zijn is, sterkte....en liefs.,. | |
Lifeje: | Woensdag, juli 28, 2004 11:36 |
je staat nu in je eigen toekomst jij hebt de teugels in de hand deze leiden jou naar morgen de spiegel laat niet toe de pijn te vergeten en herinnerd in beeld aan dat wat nog bedreigend is accepteer de feiten van toen en koester de wetenschap dat jij de kennis hebt te overleven en de wil liefde te geven de spiegel is jou buitenkant die blikt in het verleden je hart, je woord, de binnenkant is wat jij bent en hebt te geven |
|
pluisje: | Woensdag, juli 28, 2004 10:45 |
pffffffff ja .....dat ken ik | |
arie.v.d.zalm: | Woensdag, juli 28, 2004 09:51 |
Tegen alcolisten sta je alleen maar hulploos tegenover Je kunt niet helpen ,niks geloven.Ik heb 2weken in duitsland in een speciaal kliniek voor alkolisten gewoont,die ervaring zal ik mijn hele leven niet vergeten.Genesing nog geen 10% Probier het te verwerken. Zonnige dag toegewenst. moin moin arie |
|
Raira: | Woensdag, juli 28, 2004 09:49 |
twee mensen dierbaar beiden niet meer zijn de een een verre vlucht en de ander leeft verder zonder zijn pijn verdriet zo anders makend alleen voelend in menszijn de weg totaal kwijt rakend hard verbroken de levenslijn sterkte liefs Raira |
|
Oorlam: | Woensdag, juli 28, 2004 09:42 |
hevig verhaal ja, mooi geschreven, |
|
Cora68: | Woensdag, juli 28, 2004 09:29 |
Heftig... Knuff, Cora |
|
Annemieke van der Ven: | Woensdag, juli 28, 2004 09:14 |
Je moeders liefde juist zo nodig, maar niet gekregen... Een pijn ontstaan voor de rest van je leven... Zo draagt ieder mens in het leven vaak z'n dingen mee... En dat valt zeker niet altijd mee... X Annemieke |
|
Jan van Dord: | Woensdag, juli 28, 2004 08:05 |
Heel verdrietig Heb dit zelf meegemaakt Ik weet dit zit zo diep' dat ik jou niet kan troosten aleen een advies en dat valt niet mee,probeer er zo weinig mogelijk aan te denken. Kop op; Jan |
|
Gonny: | Woensdag, juli 28, 2004 07:52 |
Knuffel ik geloof best dat het je verdriet heeft gedaan. 2 mensen waar jij op terug kon vallen waren ineens weg. tja je moeder greep naar de drank om haar verdriet niet te voelen. Heej heel veel sterkte met een dikke knuffel en kuss. Liefs Gonny |
|
Auteur: Lia van der Fluit | ||
Gecontroleerd door: Pieps | ||
Gepubliceerd op: 28 juli 2004 | ||
Thema's: |