Huiselijk geweld
Bont en blauw geslagen
Nergens heen kunnen gaan
Steeds maar weer
Blijft hij je slaan
Geen vrienden meer
Zijn speeltje en bezit
Murw geslagen
Totaal geen pit
Spijt betuigen
Keer op keer
En jij gelooft hem
Steeds maar weer
Eens komt de dag
Dat je eindelijk gaat
Die bruut van een man
Voor eeuwig achter je laat
Huiselijk geweld
Achter gesloten deuren
Sommige mensen zeggen
Die vrouwen zeuren
Sluiten hun ogen
Zien het niet
Maar achter die deur
God, wat een verdriet
liefs,
Lia
worn-out: | Dinsdag, februari 01, 2005 17:30 |
Heel mooi gedicht, echt heel echt mooi. Je haalt me de woorden uit de mond. Het is vreselijk dat het gebeurt en waarom? Dat weten alleen degene die het doen. Het is echt een Schitterend gedicht. |
|
Natasja van Hoof: | Zondag, augustus 15, 2004 08:41 |
wauw echt super hoe je het verwoord bedankt je gedicht doet me ontzettend veel ik put er de kracht uit |
|
sabine: | Woensdag, augustus 04, 2004 15:38 |
heel mooi gedicht. kusjes |
|
Duifje: | Zaterdag, juli 31, 2004 12:48 |
Dat heb je mooi neergezet Ik ben tegen elke vorm van geweld, het doet zoveel met je, je blijft je leven lang bang |
|
Raira: | Zaterdag, juli 31, 2004 09:48 |
Heel herkenbaar, en veel mensen sluiten de ogen ervoor, weten niet wat ze er mee moeten. een zeer goed gedicht.....hopelijk een eyopener voor velen liefs raira |
|
blackdead: | Zaterdag, juli 31, 2004 09:37 |
mooi geschreven zeer triest huiselijk geweld es klote *herkenning* idd, wat een verdriet verdriet dat niemand ziet.. |
|
Jannie Hoogendam: | Zaterdag, juli 31, 2004 08:56 |
Nooit begrepen dat die vrouwen blijven...maar er komt een moment dat de druppel de emmer doet overlopen...Maar sjonge jonge, waarom slaan de bruuten? Goed geschreven Jannie xxx |
|
Auteur: Lia van der Fluit | ||
Gecontroleerd door: Frummel | ||
Gepubliceerd op: 31 juli 2004 | ||
Thema's: |