Wind
Leegte
Voor mij
Achter mij
De wind neemt mij mee
Bladeren kruisen mijn pad
Stilte
Ongewone stilte
Stilte voor de storm
De lucht is grijs
De eerste druppels vallen
Door de wind in mijn gezicht geslagen
Door de wind van mijn gezicht gedreven
Regen slaat harder in mijn gezicht
Kleine venijnige spatjes
Nog steeds word ik gedragen door de wind
Zet hij mij ooit nog neer
Of is dit mijn toekomst?
Voor mij
Achter mij
De wind neemt mij mee
Bladeren kruisen mijn pad
Stilte
Ongewone stilte
Stilte voor de storm
De lucht is grijs
De eerste druppels vallen
Door de wind in mijn gezicht geslagen
Door de wind van mijn gezicht gedreven
Regen slaat harder in mijn gezicht
Kleine venijnige spatjes
Nog steeds word ik gedragen door de wind
Zet hij mij ooit nog neer
Of is dit mijn toekomst?
Reacties op dit gedicht
| Hans Winter: | Vrijdag, augustus 06, 2004 21:07 |
| leven gaat in bewegingen als ware het golven, van zomer naar winter, van donker naar licht, van striemende stormen tot zon op je gezicht, het is aan ons daar een richting in te vinden en vast te houden van jou. groetje, hans |
|
| Tracey van Eijk: | Vrijdag, augustus 06, 2004 12:49 |
| Als het je toekomst zal zijn, dan waait hij je je vast naar mooie stranden, waar de zon de regendruppels zal beschijnen en de grijsheid je voorgoed uit je leven zal verdwijnen. Heel mooi gedicht, Liesa. Maar kop op! |
|
| Raira: | Vrijdag, augustus 06, 2004 12:46 |
| Je krijgt vast een keer een zachte landing, waardoor je op eigen krachten verder kunt erg mooi gedicht liefs Raira |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Liesa | 
|
|
| Gecontroleerd door: Sheena | ||
| Gepubliceerd op: 06 augustus 2004 | ||
| Thema's: | ||