1001 geluiden
Zachte geluiden fluisteren mij toe in de nacht;
ieder geluid vertelt zijn eigen verhaal.
Soms hoor ik ze apart, vaag en onduidelijk,
maar deze keer hoor ik ze helder en allemaal.
De stilte vertelt me over alle kleuren van de lucht,
ze zucht en raakt maar niet uitgesproken.
Ze pinkt een traan weg, slikt en lacht tegelijk:
"Je moest eens zien wanneer het licht wordt gebroken"
De vogels zingen over verre oorden,
waar geen enkel mens ooit een stap heeft gezet.
"En je hebt daar nog groen en bomen, onbeschonden,"
zingen twee duiven in een prachtig duet.
Ik hoor het geluid van de sterren; ze praten en kijken.
Soms knipoogt er eentje, wanneer ik ernaar kijk.
"Je moest eens weten hoe klein alles is hiervandaan,"
zeggen ze, en geef ze eens ongelijk.
En dan hoor ik het geluid van mijn dromen;
eerst vaag en onduidelijk, maar dan duidelijk maar zacht.
Het is jouw stem die mij lokt in mijn dromen:
Zacht zucht je: "Kom hier, ik heb zo lang op je gewacht" ...
Fortune: | Zondag, augustus 08, 2004 19:10 |
wauw.. Ben sprakeloos Het gedicht laat me voelen Geluk is zo broos Prachtig neergezet.. liefs, Samantha |
|
Auteur: BebeK | ||
Gecontroleerd door: ~Marina~ | ||
Gepubliceerd op: 08 augustus 2004 | ||
Thema's: |