_________________(aan Esther...)
Ik heb het je nooit gezegd, ik weet het...(er is geen rede)
En ook nogsteeds anders dan eerlijk zijn kan ik niet (ga in vrede)
En nog steeds kwets en bletseer ik in die mate,
Die mens die mij niet ziet.
Vragen uit nieuwsgierigheid, notities aangaande wegen,
Graven als de vlakte plat; ja, dat nog wel,
Maar van een lief zo lief als jou nooit meer
(Verknepener glimlachen nooit meer, kronkelender liggen niet. (er is geen rede)
Wie heeft jou wel liefde geschonken? (ga in vrede)
Lijdde je op een nacht de volwassenheid in?
Liet je kleine eeuwigheden na?
Omdat ik nooit meer aan jou wilde denken,
Dacht ik aan mijzelf nog minder.
Nu ben ik een kind nog blinder,
En wat mij lonkt verslind mij op mijn wenken.
Er is geen rede.......ga in vrede.
04'09'04.