Door zachte wolken gedreven
Glipt alles uit je handen
Hulpeloos kijk je alleen maar toe
Naar dromen die voor je ogen verbranden
Vanuit stille wonden
Lijkt het hart weer geheeld
Maar het is slechts een leeg omhulsel
Wat met liefdesgevoelens speelt
Langs gebroken stemmen
Fluistert alleen nog angst
Met tussenstops van samenzijn
Duurt toch eenzaamheid het langst
Voorbij de leeggeslagen levens
Vul je het dodental weer aan
Van verwoeste emoties
Die niet meer weg zullen gaan
En rond je onbegrepen blikken
Dwaalt slechts nog een omsloten traan..
White Nightmare: | Vrijdag, september 10, 2004 19:59 |
Geweldig mooi... | |
Wicked Soul: | Vrijdag, september 10, 2004 18:48 |
And still there are people who want to try to understand you. Don't forget that. -veegt zachtjes die traan van je weg- Lieffiej, je hebt er weinig aan, maar je schreef zopas zelf dat ontzettend mooie, positieve gedicht, lees dat nog eens opnieuw. Het komt ook weer goed met jou. Prachtig geschreven. Warm embrace, x, -Lien.- |
|
Djerba: | Woensdag, september 08, 2004 21:09 |
Ben er stil van, prachtig gedicht, liefs Djerba. | |
Butterfly: | Woensdag, september 08, 2004 20:40 |
Wauw!!!, ik kan nooit iets anders zeggen he =S maar ik vin ze zooow mooi, jou gedichten! LIefs |
|
Auteur: Mysticelfje | ||
Gecontroleerd door: klitty | ||
Gepubliceerd op: 08 september 2004 | ||
Thema's: |