Eén feit over mij staat al velen jaren vast,
een groot deel van mijn tijd wordt door nadenken belast.
Voornamelijk relativeren en filosoferen,
over alles wat de mens nog kan leren.
Tegenwoordig besteed ik vrijwel al van deze tijd,
aan het achterhalen van de waarheid.
Wat heeft aan mijn toch altijd gelukkige leven,
zo een dramatische draai weten te geven?
Het is natuurlijk een simpel feit,
samen met mijn vriendin raakte ik het grootste deel van mijn leven kwijt.
De vraag is dan ook steeds hoe het zo ver heeft kunnen komen,
dat zij wilde ontsnappen aan mijn dromen.
Meer dan vier jaar wilde ze niets anders dan met mij leven
en wilde ze mij al haar liefde geven.
Maar als uit het niets kon ze het leven met mij niet meer aan
en koos ze voor een simpel en oppervlakkig bestaan.
Zelf zegt ze niet te weten wat er in haar hoofd is voorgevallen,
waardoor ze mij zo ontzettend zwaar is afgevallen.
In mijn hoofd hoor ik dezelfde vraag maar al te vaak,
waarom met zoveel liegen en bedriegen, het leek wel wraak!
Ze is zich niet bewust van negentig procent van mijn pijn,
die ze mij heeft aangedaan door op zoveel manier oneerlijk te zijn.
Dat is voor mij een zeer duidelijk teken,
dat ze naar een andere werkelijkheid is uitgeweken.