ik zie huilende mensen om me heen
maar bij mij vallen er geen tranen zelfs niet één
misschien hoef ik niet te huilen en kan ik maar beter zwijgen
dan kan ik aan alle herinneringen denken die mij altijd bijblijven
ik heb medelijden met de mensen die aan het huilen zijn
want die mensen laten aan mij zien dat ze aan het lijden zijn aan hartenpijn
er is namelijk een dierbare van ons overleden,
en nu schamen wij ons allemaal omdat we ons zo bezig hielden met allerlei dwaasheden.
misschien is dat een reden om te huilen
omdat we achteraf die dwaasheden niet meer voor kostbare tijd met jou konden inruilen.
jij was zo´n bijzonder persoon,
je was er altijd voor iedereen daarvoor verdien jij wel een hemelse troon.
hopelijk ben je nu de engel die je al was op aarde
en zullen wij jou overlijden langzaam moeten gaan aanvaarden
maar ik kan me geen leven voorstellen zonder jou
omdat ik gigantisch veel van jou hou
de tranen lopen nu ook langzaam over mijn wangen en hoor ik bij de mensen die lijden aan hartzeer
ik moet huilen om jou want je bent er niet meer
de afgelopen drie jaar waren heel zwaar en jij heb moeten vechten voor je spaarzame dagen
die tijd moesten we koesteren met jou maar dat is iets dat wij toen nog niet in zagen
we wisten wel dat er misschien een dag ging komen waarop het fout met jou zou gaan
maar we hadden niet kunnen verwachten dat zo´n groot verdriet zou bestaan
we kunnen je niet meer zien of met je praten
maar gelukkig heb je allemaal mooie herinneringen achtergelaten