De nacht
De nacht is koud en zwart
lig alleen in bed, verward
verbinding met het duister
ik lig heel stil en luister
Nachten rijgen zich aaneen
moet zwijgen, ben alleen
Stuur mijn gedachten
uit al die lange nachten
mee op reis met de maan
tot de zon op zal gaan
de nacht verdwijnt
Als dan de zon verschijnt
begint mijn nieuwe dag, trager
een versnelling lager
Het tempo is niet bij te benen
ik moet dan lopen op mijn tenen
bots je weer tegen jezelf aan
Ik leid een trager bestaan
moeilijk te accepteren
jezelf te waarderen
een tweederangsburger te zijn
afgekoppeld van de sneltrein
Op een dood spoor
Uitgerangeerd