Voorbij is de kinderlijke vreugd
Grijs zijn de dagen,
bij het aanbreken van de morgen
Somber is de lichtval
bij het voelen van de zorgen
Lood zinkt in mijn schoenen
bij het opstaan uit mijn bed
Tranen rollen uit mijn ogen
gedaan voortaan met de pret
Voorbij zijn de tijden
van kinderlijke vreugd
Geen dagen gevuld met zonlicht
en innerlijke deugd
Kruipend sleep ik me voort
door donkere dagen
Moedeloos laat ik mijn hoofd hangen
en voel me leeg en veslagen
Boudaatje: | Maandag, oktober 18, 2004 16:23 |
Goedverwoord gedicht...en toch moet men, iedere dag opnieuw doorgaan. knuffel |
|
Auteur: Rimjam | ||
Gecontroleerd door: Firebolt | ||
Gepubliceerd op: 18 oktober 2004 | ||
Thema's: |