de grond onder je voeten
trok je als drijfzand naar benee
je armen rijkte naar me toe
maar ik zak niet met je mee
ik zag je blik vervagen
hoorden de tranen in je stem
ik kan je niet meer helpen
ik weet nu wie ik ben
ik voelde je pijn
toen je smeekte om vertrouwen
schat, er is iets nieuws ontstaan
ik ben van mezelf gaan houden
xxx
creadea: | Zondag, januari 29, 2006 19:03 |
Wat ontzettend mooi geschreven, hier spreekt kracht uit deze woorden. Liefs |
|
fox_bert: | Maandag, oktober 25, 2004 10:53 |
er staat fictie, maar er staat een hoop waarheid in. als je niet van jezelf kan houden, dan is dat ook onmogelijk naar andere toe. weer mooi werkje liefs Bert |
|
anne(15): | Zondag, oktober 24, 2004 19:18 |
*slik* Ontzettend mooi verwoord! Liefs Anne |
|
will hanssen: | Zondag, oktober 24, 2004 18:18 |
Héél mooi............... Liefs, Will |
|
- Anneliesje -: | Zondag, oktober 24, 2004 18:17 |
mooi , prachtig fantastisch mooi :-) -liesje- |
|