wordt niet boos
als ik jou gevoelens niet versta
wordt niet boos
als ik weer tegen jou tekeerga
wel je verdriet zien
doordat tranen je ogen verdrinken
maar ik kan het niet plaatsen
kan het niet laten bezinken
wel je blijdschap zien
omdat je heel hard lacht
dan lach ik maar met je mee
omdat dat van mij wordt verwacht
maar begrijpen doe ik het niet
onzekerheid heerst in mij
daar kan ik niet mee omgaan
het is geen aanstellerij
huilen en lachen
daar kan ik helemaal niets mee
die verdomde emoties
brengt mij tot waanidee
mijn hoofd kan daardoor overstromen
het is mij dan allemaal teveel
dan kan ik onverwachts gaan gillen
omdat ik jouw emoties niet deel
wordt dan niet boos op mij
want ook daar begrijp ik niets van
weer zo’n emotie
waar ik helemaal niets mee kan
probeer begrip te krijgen voor mijn situatie
want het leven is voor moeilijk te begrijpen
dan hoef ik mij daar niet zorgen om te maken
waardoor ik mij aan jouw zekerheid kan vastgrijpen| De kleine Vos: | Dinsdag, april 17, 2012 22:34 |
| stil makend en mooie reacties! ben trots op je! liefs Ma |
|
| Hans Winter: | Dinsdag, april 17, 2012 21:54 |
| het boze kan van twee kanten komen, hopelijk eroverheen komen ook... wat echter je wil afdwingen trekt wel aandacht maar maakt vervolgens toch ook de grote afstand waar wij onder lijden, laat ons beiderzijds samen praten, als het ware aan te wijzen uit gaan leggen wat net nog onzegbaar leek. groetje, hans |
|
| Will Hanssen: | Dinsdag, april 17, 2012 19:01 |
| Ja Bert....autisme zie je aan de buitenkant soms niet, deze mensen hebben het niet gemakkelijk. Heel goed verwoord! Will |
|
| Janny Scheybeler de Jonge: | Dinsdag, april 17, 2012 15:52 |
| herkenbaar mijn kleinzoon is authistisch |
|
| Stanislaus Jaworski: | Dinsdag, april 17, 2012 13:05 |
| Misschien kan je tekst nog even langs een taal programma voeren. | |
| lina_66: | Dinsdag, april 17, 2012 12:07 |
| Hallo Bert, ik ben voor mijn studie hbo verpleegkundige bezig met een verslag over autisme. Ik vind je gedicht erg mooi en wil je vragen of ik het mag gebruiken voor dit verslag, uiteraard met jouw naam er bij. Gr. Lina |
|
| *meegosh*: | Vrijdag, december 16, 2005 19:47 |
| Ik vind het mooi geschreven, erg herkenbaar. Loop zelf dagelijks nog tegen onbegrip op. Veel sterkte.. | |
| keiko: | Donderdag, december 30, 2004 15:16 |
| heel mooi geschreven.. en er zijn natuurlijk verschillende soorten autisme en denk dan ook altijd er zullen er vast zijn die een zwaarder autistisch kind hebben dan wij. en het dus moeilijker hebben.. dat ik niet moet zeuren, en nu zeur ik ook niet echt hoor.. maar ik weet wel hoe zwaar het allemaal is en mijn lichaam kan het soms ook allemaal niet meer aan. maar het is wel mijn dochter en hoe vaak mensen ook zeggen plaats haar dan uit huis, ze gaat gewoon niet weg.. ze w |
|
| marjolein_in_love: | Vrijdag, november 05, 2004 16:14 |
| heey bert je weet me toch weer (pijnlijk) te raken. Opeens voel ik me weer schuldig over een van emn laatste gedichten :$ mooi hoowr bert. liefs marjolein |
|
| m.s: | Dinsdag, november 02, 2004 21:48 |
| he he....alles goed met jou? erg mooi gedicht, met een moeilijke inhoud. heb bewondering voor jou bert, je schrijft er heel mooi over, maar wetend dat je met autisten werkt... je moet het maar kunnen... zo'n top gedicht kan alleen jij weer neerzetten....xxx |
|
| Stefania: | Dinsdag, november 02, 2004 15:10 |
| Ik vind mn reactie van gisteren niet echt vriendelijk, maar dat heeft wat te maken met het feit dat ik moeite heb met het woordje 'autisme'. Ik was gewoon nogal in de war (slecht moment gekozen om dit op deze te zetten, heb donderdag zelf nog een gedichtje over autisme geschreven) Ik denk dat ik beter niet direct had gereageerd, maar mn frustraties moesten er even uit. En ik ben helemaal niet kwaad op mensen met autisme, die kunnen er niets aan doen. Ik heb er gewoon moeite mee dat daar zoveel a | |
| Stefania: | Maandag, november 01, 2004 21:05 |
| Goed dat er mensen zijn die aandacht hebben voor mensen met autisme. Maar wie heeft er aandacht voor de mensen die daarmee omgaan en er niet veel van weten? In mijn buurt waren dat er veel en veel en veel te weinig. Resultaat: de vriendschap kon niet voort, hij begon me te pesten, een stapel gedichten, waarvan minstens 7 op deze site... Ik kan een jaar na het einde van onze vriendschap nog niet tegen de naam Joris of het woord autisme... Sorry, maar ik heb momenteel echt geen zin om moeite |
|
| Fortune: | Maandag, november 01, 2004 18:34 |
| Mooi neergezet zeg.. Errug indrukwekkend... liefs, Samantha |
|
| Rian: | Maandag, november 01, 2004 15:35 |
| Erg mooi..en kan het nu ook beter begrijpen..Maar met geduld liefde en aandacht zullen ze ook gelukkig zijn..en boos worden..Als je ze wilt begrijpen..begrijp je ook dat je niet boos moet worden..Top gedicht. Liefs Rian |
|
| life~in~every~breath~: | Maandag, november 01, 2004 15:35 |
| heel mooi neergezet! echt waar..ik ken ook iemand die autistisch is, heel licht dan, maar toen ik het te horen kreeg, heb ik hem niet laten vallen en daar heb ik helemaal geen spijt om..nou ja, ik vind het echt mooi! veel liefs, |
|
| fox_bert: | Maandag, november 01, 2004 15:32 |
| er is heel veel 0nbegrip rondom autisme waardoor mensen boos kunnen reageren alleen is dat niet terrecht want ze kunnen er niets aan doen |
|
| Ria : | Maandag, november 01, 2004 15:32 |
| Mijn zusje is ook autistisch,ik kan daar ook niets mee,je krijgt bijna geen contakt met haar alleen korte ja-en nee antwoorden,maar daar raak je aan gewend en je accepteerd dat ook gewoon,dat is vanzelfsprekend!!Liefs Ria | |
| Luijkx: | Maandag, november 01, 2004 15:18 |
| Van dit gedicht word ik weer stil! Je verwoordt het heel erg mooi! Liefs en knuff, Laura |
|
| fox_bert: | Maandag, november 01, 2004 14:21 |
| een hele lelijke laatste strofe maar ging dit keer om de inhoud |
|
| Auteur: Bert Vos | ||
| Gecontroleerd door: Anastacia | ||
| Gepubliceerd op: 17 april 2012 | ||
| Thema's: | ||