Het zijn de gedachten,
De gedachten die haar kwellen.
Ze praat er niet over,
En zou het nooit aan iemand vertellen.
Nee de gedachten verwerkt ze zelf,
Op haar eigen manier.
Dat lukt alleen niet,
Ze heeft geen plezier.
Het kwaad wint van het goede,
Het kwaad blijft in haar hooft.
Het kwaad gaat net zo lang door,
Tot hij haar verdooft.
Dan gaat het weer mis,
Pakt ze het mes.
En zet ze een kras,
Dat doet ze expres.
Het voelt niet naar,
Het doet haar geen pijn.
Het enige probleem is,
Dat ze zo niet wil zijn.
En als het kwaad weer het sterkste is,
En het goede weer verliest.
Is zij diegene die het mes,
Boven haar vrienden verkiest.