van binnen ben ik al dood
is me bloed al niet meer rood
het voelt niet meer aan alsof ik leef
wel dat ik nog steeds van angst beef
hoofdstuk gesloten is wat ik je zei
maar daar bleef het bij mij niet bij
het boek is nog lang niet uit
het is net alsof iemand angst om te leven in me spuit
ik wil wel verder leven
maar weet niet hoe
mijn lichaam en gedachten staan te beven
zij zijn ook van dit leven zo moe
verborgen in mijn masker
zo heb ik het goed voor elkaar
misschien laat ik mijn masker wel vallen
en hopelijk zie ik je dan daar