De test eindelijk durven nemen
Mijn angst begon me steeds meer claimen...
Geluk stond aan mijn zijde
Eigenlijk wel voor ons beide..
Geen baby'tje die in mn buik groeit
puur door de angst nu zo vermoeid
Menstruatie blijft helaas nog wel weg
Mezelf vragend voor uitleg
Exlief kon het niet waarderen
waarom ik hem niet hiermee kwam confronteren
Waarom ik niks had gezegd tegen hem
had ik dan hem moeten vertellen over dit item?
Ik wilde eerst antwoorden voor mezelf
vandaar uit wijst het pad zichzelf
Mijn angst was al meer dan genoeg
amper kunnen slapen tot in de morgenvroeg
Ik kon woorden en vragen niet erbij gebruiken
mijn laatste energie niet willen verbuiken
Zijn antwoord : 'Ik ben er niet klaar voor'
gaf liever even daaraan geen gehoor
Ik was zelf al helemaal in de war
Hij was toch druk bezig met zn zaak, de bar
Waarom exlief verontrusten over wat er misschien niet is
tevens wilde ik steun, geen 'verkeerde' bemoeienis.
Ik was ook wel bang voor zijn uitspraken
bang dat ik met zn andere kant zou kennismaken
Het niet overwegen wat te doen
Weghalen... gewoon geen tijd willen verdoen...
sunset: | Donderdag, november 18, 2004 08:42 |
Die onzekerheid is nu temnminste weggenomen. Nu nog de oorzaak van je 'moeheid'. Liefs (en sterkte verder) / sunset |
|
Peter van der Linden: | Donderdag, november 18, 2004 01:06 |
Het schijnt dus dat alles weer op z'n pootjes terecht komt. Gelukkig maar. Maar wel oppassen een volgende keer. Liefs, Peter. |
|
dardo: | Donderdag, november 18, 2004 01:02 |
dit is echt een kut situatie, maar vind je niet dat wat jij wil, ook telt.. immers is het jou buik, en bepaal jij wat er gebeurd. maar het laten weg halen vind ik toch wel moord, cker als je het had kunnen verkomen sterkte |
|
Auteur: Paulin@ | ||
Gecontroleerd door: benji | ||
Gepubliceerd op: 18 november 2004 | ||
Thema's: |