Weet je wat ik niet begrijp?
Hoe kunnen mensen zomaar doorgaan,
Na zo een afschuwelijke gebeurtenis.
Ik heb het gevoel dat de tijd nog regelmatig stilstaat.
En het is toch al acht jaar geleden,
Of is het nog maar acht jaar terug in het verleden?
Het doet in ieder geval nog verschrikkelijk veel pijn,
En we hadden zo graag nog bij je willen zijn.
Ik wil er zo graag over praten,
maar ben bang mijn gevoelens te laten zien.
Mensen zitten vaak niet te wachten op dat gegrien,
Misschien gaan ze me wel daardoor haten.
Ik heb wel troost bij het feit dat jij me misschien kan zien.
Toezicht van je eigen vader,
is iets wat elk kind verdient.
Vanaf boven kijk jij op ons neer.
Bij elke gebeurtenis is daar dan plots...
Een straaltje van de zon.
En dan weet ik, Jij bent trots.
Want jij bent pas dood,
Als ik je ben vergeten.
Als jij weg bent uit mijn hart.
En in mijn hart is ruimte genoeg
Dus dat zijn allemaal loze kreten.
Ik hou van je, papa!
Auteur: b-an-angel | ||
Gecontroleerd door: ~Marina~ | ||
Gepubliceerd op: 19 november 2004 | ||
Thema's: |