We hebben zo enorm veel bewondering voor jou,
Hoe je in het leven staat
We houden zo enorm veel van jou
Als we zien hoe je met je leven omgaat
15 was je, je nam een enorm moeilijk besluit,
je koos voor opname in een psych.ziekenhuis
want we kwamen er samen niet meer uit
De enige plek waar je gelukkig was gaf je op
Dat was hier…, hier bij ons thuis
Anderhalf jaar volgden, tijd van heimwee en verdriet
Maar opgeven heb je nooit gedaan
Geen moeilijkheden en confrontaties uit de weg gegaan
Is dat niet de essentie van je bestaan?
Een heel moeilijk proces volgde, we moesten je loslaten
Konden je niet troosten, er niet voor je zijn
Mochten je alleen op afspraak bellen en zien
Dat deed vaak zo ongelofelijk veel pijn
Zelfs toen het echt heel slecht ging
Hebben ze ons pas een dag later gebeld
Je had weer een poging tot… gedaan
Maar je was weer stabiel , zo werd ons verteld.
Weten ze dan niet dat het voor ouders het niet te doen is
Als hun kind hun nodig heeft er niet voor haar te zijn
Hoe enorm groot en pijn het gemis
Het gevoel van “ ze lijkt wel groot maar is toch nog zo klein”.
De diagnose volgde, het was nu definitief
Er was nooit echt iets ergs gebeurd
Maar je was aangeboren manisch depressief
Na diagnostiek en heel veel therapie mocht je weer naar huis
Je gaat elke dag nu naar de dagbehandeling
Héérlijk je woont nu weer bij ons, lekker thuis
En alles wat je nu doet is jouw eigen beslissing..