Deze December in de koude kleren.
Er is van het leven iets te leren
Dat men mij dat toch altijd heeft gezegd
Er gaat door de dagen een leem beweren
Er vind plaats in de huizen een loos gevecht.
Deze December-maand in de koude kleren
Men zit zo nodige zinnen te stamelen, bezweren
Tijd en Natuur en eens in het voorgoed voorbij
Het is een oud zeer en, niet een pijnlijke voor mij.
Er is van dit bestaan een residu te bespeuren
Aangekoekt aan de binnenkant
Te vernoemen tot het jarenlange sleuren
Met een naam als God, in dit land.
Zelf heb ik dit nog nooit gedaan
Maar er valt vast een boel nog voor mij te leren
Een oeverloze tijd en nergens aan te meren
Hoe oud word ik welaan?
Zacht slaat de dag om, van donker-grijs, naar brozig-zwart.
en wacht ik af een nieuwe start
of droom ik al te ver geefs
December, December maand zo on ver geef lijk
Ik kan amper nog bewegen.
theike: | Donderdag, november 25, 2004 04:47 |
zitten hier en daar wel wat ritmen in, maar idd de tweede coup is nie ok, en de rest te gebroken... another imperfect:) |
|
kokkie: | Zaterdag, november 20, 2004 18:50 |
heel veel woorden theike, tweede strofe zelfs net iets te veel, heel knap wat je gedaan hebt, maar ik denk dat het beeld iet duidelijk genoeg overkomt, of was dat misschien de bedoeling? | |
MayadeBij: | Zaterdag, november 20, 2004 18:50 |
Artritis in de knookjes? ;) | |
Auteur: theike | ||
Gecontroleerd door: benji | ||
Gepubliceerd op: 20 november 2004 | ||
Thema's: |