sleutels knarsen slot
scharnieren kraken
en de deuren slaan
een dichter heeft
ons weer verlaten, is
naar elders toe gegaan
roest kleurt sponning
en de sleutels knarsen slot
hij gaf hier stukjes leven
meer had hij niet te geven
ze schreven hem kapot
maar poëzie is sport
wordt beoefend in het fort
wie struikelt wordt gevierendeeld
het vel gestroopt en daarna in de
gracht tot lidmaat van de club herdoopt
het is een lichte foltering
je start daarna een nieuw begin
wordt even later toch gesloopt
terugverwezen naar de goot
"ze" , vinden je gedichten te goedkoop
wil melker
22/11/2004
*anneke*: | Maandag, november 22, 2004 18:45 |
Ach laat "ze" toch... Jij bent prima zo! liefs, namasté, An |
|
*Sanne*: | Maandag, november 22, 2004 18:16 |
goed geschreven... liefs Sanne |
|
Ria : | Maandag, november 22, 2004 13:08 |
Zo gaat dat helaas,mooi verwoord!!Liefs Ria | |
jackyXXX: | Maandag, november 22, 2004 11:26 |
Toch altijd weer jammer als ze gaan. jacky |
|
Jannie Hoogendam: | Maandag, november 22, 2004 10:47 |
Van jouw vind ik ze duur! Hoop niet dat jij in die goot ligt, Wil xxx Jannie |
|
psych: | Maandag, november 22, 2004 08:25 |
heel mooi gedicht ,,,gr,,,psych,,, | |
Diane: | Maandag, november 22, 2004 07:09 |
Ja erg is dat, mooi geschreven. Liefs Diane | |
Auteur: wil melker | ||
Gecontroleerd door: Sheena | ||
Gepubliceerd op: 22 november 2004 | ||
Thema's: |