ontvoering
ik liep overt straat
in gedachte verzonken,
je weet hoe dat gaat,
het was bovendien al laat,
griezelig donker, iemand
naderde, een man met een lang gewaad.
ik kreeg rillingen
over mijn rug,
ik keek naar achter,
de man keek trug,
en stapte steeds sneller,
kmoest thuis geraken, vlug!
dan zijn handen
op mijn mond,
stribbelde even tegen,
voelde hoe hij mijn handen vastbond.
zie hoe hij op me afkomt
met een mes in zijn hand,
paniek jaagt door mijn lijf,
hij duwt me tegen de kant.
het is al donker op de straat
het is voor mij te laat.
in gedachte verzonken,
je weet hoe dat gaat,
het was bovendien al laat,
griezelig donker, iemand
naderde, een man met een lang gewaad.
ik kreeg rillingen
over mijn rug,
ik keek naar achter,
de man keek trug,
en stapte steeds sneller,
kmoest thuis geraken, vlug!
dan zijn handen
op mijn mond,
stribbelde even tegen,
voelde hoe hij mijn handen vastbond.
zie hoe hij op me afkomt
met een mes in zijn hand,
paniek jaagt door mijn lijf,
hij duwt me tegen de kant.
het is al donker op de straat
het is voor mij te laat.
Reacties op dit gedicht
| : | Maandag, januari 16, 2012 22:03 |
| hoi, mooi gedichtje, mag ik deze misschien gebruiken voor mijn boekverslag? groetjes | |
| sadejo: | Zaterdag, november 11, 2006 14:17 |
| wow, dit is egt een mooj gedicht ik moest voor school een gedicht zoeken dat bij het boek paste da ik gelezen heb en raad eens ... ik heb dit gekozen | |
Over dit gedicht
| Auteur: carol!ne | 
|
|
| Gecontroleerd door: michris | ||
| Gepubliceerd op: 10 december 2004 | ||
| Thema's: | ||