hoe ik me voel....
is niet te beschrijven...
ik niet wat ik met mezelf moet aanvangen
weet niet waar ik moet blijven.
ik zit met zoveel in mijn hoofd... alles moet eruit
maar dat gaat niet...
is er dan niemand voor me? of vertrouw ik gewoon niemand
meer? het is precies dat ik alleen mijn mes nog vertrouw het zegt niets pijnlijk trug,want de wonde die hij maakt,doen me geen pijn meer...
men polsen staan al vol...wat zou de volgende plaats zijn?
kweet niet meer wat ik moet doen...zou er dan maar 1 oplossing voor me zijn....?
*kwil alleen laten weten...dat ik je altijd graag heb gezien en zal ik altijd doen,al zal ik er niet meer zijn dag men lieveke,men meisje,men prinsesje...:'(:'(*