stil aan.
Voor het slapen gaan
valt er menige traan
hoeveel tranen zijn vergoten
en werden bewust de ogen gesloten.
Hoeveel groeven zijn geslepen
in een ivoren huid
door het nat van bittere tranen
roepend met gebarsten stemgeluid.
Vol zijn de nachten
met kreten van smarten
van eenzame harten
een kind rekent af door schoppen
of verstild
de oudere krijgt een rimpel meer
of verkild.
Zij hebben beiden
ëen facet in hun leven gemeen
gebrek aan liefde
alleen, alleen.
Zij krimpen beiden
in elkaar
de oude wordt krom
de jonge wordt stom.
Laten wij
die cirkel verbreken
want wie geen liefde kreeg
kan geen liefde geven
is gebleken.