Door de kou loopt een jongenman
hij staart denken voor zich uit
Gedachten spelen met hem
net als in het verleden die stem
het lijkt steeds vaker dat hij zijn ware aard vergeet
En krijgt buien waar hij zich geen raad mee weet
De pijn raakt hem,hij vraagt zich af hoor ik hier wel
of kan ik beter maar verbannen worden naar een cel