door een aardbeving diep in de zee,
ontstonden golven en die namen alles en iedereen mee.
onder die grote watergolven,
zijn duizende mensen levend bedolven.
iedere keer dat ik de beelden zie op tv,
denk ik bij mijn eigen o nee.
dat zoiets in het echt kon gebeuren,
dat er zoveel doden zijn te betreuren.
dat de natuur alles zo kon verbouwen,
en dat wij dat niet kunnen tegen houden.
ik kan al mijn gevoelens daarover niet in woorden omzetten,
dat de zee een heel continent kan verpletten.
mijn gedachten gaan uit naar al die mensen daar,
en aan al die ziektes die kunnen uitbreken en dat is ook een groot gevaar.
Adinse: | Vrijdag, januari 14, 2005 21:02 |
Goed gedicht voor het tsunami | |
Paul de Bruyn: | Dinsdag, december 28, 2004 19:19 |
Mooi gedicht, enkel in strofes zou 't mooier opgebouwd zijn..( als opbouwende kritiek ) Hoopgevend gedicht, wetend dat er mensen zijn die meeleven liefs Paul |
|
Auteur: gwbuyze | ||
Gecontroleerd door: artemis | ||
Gepubliceerd op: 28 december 2004 | ||
Thema's: |