Toekomstbeeld
(naar aanleiding van klonen, genenmanipulatie, pollutie …)
De dagen zich verharden
in tijden die nog toekomst zijn
maar al herkenbaar aan de horizon
die zich verdonkert; en het doet pijn
de buikriem harder aan te trekken dan het kon
en rauw het vlees te eten van de honden
waar zelfs de ingewanden van de vis al rot;
elk licht wordt opgespaard, net als de zonden
van onze ouders; voor ons is zelf een eeuwigheid te kort
Ik zie mijn lief in drijfzand langzaam zinken
en korrels zijn de woorden in haar mond
waarmee zij nooit meer koel fris water nog zal drinken
nu elk gezang van liefde is verstomd; de dood
heeft langzaam haar gevonden en omarmd
zoals de zon die aan de zwarte hemel bloedend rood
alleen een angstig licht geeft en niet meer verwarmt
Kijk niet naar gisteren of naar morgen
als reeds in ’t heden dagen aan ’t verharden zijn;
jaag op de honden die verloren wild geworden
in een beschaving zonder menselijke schijn
waar rauw het vlees als voedsel voor de wormen
en alle ingewanden voor de dood al stinkend en verrot;
en elke plant en dier en mens kent ongekende vormen
zoals het eeuwig nooit mocht zijn in tijd te kort
dat wij het spelen voor de Goddelijkheid kunnen vergeten
De schepping definitief door ons verrot.
**********
sunset 06-01-2005
**********
scorpio-nb: | Vrijdag, januari 07, 2005 08:06 |
ja inderdaad, de mens is het enige levende weze op deze aardbol, dat zijn eigen nest bevuild en misbruikt. De dieren nemen enkel wat nodig is om te overleven. | |
Sunflower Ria: | Donderdag, januari 06, 2005 20:48 |
Krijg het er koud van brrr daarom niet minder goed verwoord van jou liefs en knuffel kusxxxx Sunflowee Ria |
|
Lia : | Donderdag, januari 06, 2005 19:42 |
ik vind het een zwaar dicht.. liefs, Lia |
|
sunset: | Donderdag, januari 06, 2005 12:29 |
'...mijn lief...'= 'lief' staat hier voor geliefde en betekend dus vrouw, ouder, kind ...enz. En niet letterlijk 'mijn lief'. Liefs / sunset |
|
Peter van der Linden: | Donderdag, januari 06, 2005 12:28 |
Geld stinkt niet. En daar moet ales voor wijken. Zelfs het voortbestaan van moeder aarde. Beangstigend!!! Peter. |
|
fox_bert: | Donderdag, januari 06, 2005 12:26 |
en zo zijn we met zijn alle samen met je lief in een diep moeras gezonken, en helaas zal daar een nieuwe generatie aan te pas moeten komen die wel de kracht heeft en de wil op een veranderering die het laat omkeren, maar de geschiedenis leert ons dat hoop al gauw illusie is mooi geschreven duidelijk je onmacht verwoord knuf Bert |
|
Fri..: | Donderdag, januari 06, 2005 11:43 |
inderdaad een gedicht met een harde realiteit, ik word dan toch bang voor wat de toekomst zal brengen Liefs, Frida |
|
Paul de Bruyn: | Donderdag, januari 06, 2005 10:45 |
Vernietiging van alles dat leeft, dat zijn we inderdaad langzaam aan 't verergeren 't Gedicht is inderdaad heel donker/somber geschreven, maar er zit een keiharde realiteit in.. Mooi liefs Paul |
|
nica: | Donderdag, januari 06, 2005 10:39 |
Wel een schril contrast met het andere gedicht. Prachtig gedicht, maar wel heeeeel zwart. Ik blijf liever wat psitiever, alhoewel ik ook wel weet dat de mensheid met de wereld en natuur speelt alsof het allemaal niet kapot kan, en nergens rekening meer mee houdt. Het stemt mij ook bitter, en ik voel mij machteloos door grote rijke bedrijven die zowel natuur als mens verdrijven van hun stek om geldelijk gewin, en niet anders dan een dood en kaal kadaver achterlatend op de plek waar zij, wat voor | |
hiljaa: | Donderdag, januari 06, 2005 09:50 |
gruwelijke gedachten zo een toekomst... liefs--hiljaa-- |
|
psych: | Donderdag, januari 06, 2005 09:13 |
zou dit niet allemaal voor ons zijn bedoeld?,,,God's plan?,,,God gaf ons hersens om te denken,,,liefs,,,psych,,, | |
Auteur: sunset | ||
Gecontroleerd door: ~Marina~ | ||
Gepubliceerd op: 06 januari 2005 | ||
Thema's: |