Het is gebeurd....
Schaduwen blijven altijd met je meegaan,
Hangend achter voetstappen in je leven,
Het verstopt zich,totdat de zon hem laat verschijnen,
Ik heb je teleurgesteld,je bent je smaak voor het leven kwijtgeraakt,
Pijn,verdriet en verlangen bleven me achtervolgen,
Dat was jouw schaduw,jouw karakter en goedaardigheid.
Nooit heb ik zoiets meer mogen voelen,telkens als ik aan je dacht,
Kwam de droom weer omhoog,en haalde geluk weer terug.
Momenten die je nooit meer kwijt wilt raken,het staat vast…..
Nooit weekt dat vastgelaste stukje droom meer los uit mijn geheugen.
Dromen,werkelijkheid en illusie,niks kan tippen aan de warmte die ik voel.
Eenzaamheid is weggevaagd.ik heb je niet,maar voel je wel,elke keer opnieuw.
Soms vergeet je iets,bewust of onbewust,
En Soms blijft er iets hangen,waar je heel veel om geeft…
Je eerste echte liefde….
En dat raak je nooit meer kwijt…..